تو اتوبوس نشسته بودم و باصحنه های رنگارنگی مواجه بودم ولی انگار برام عادت شده بود، عادت شده بود که زنان بی حجاب رو ببینم وبا بیخیالی از کنارشون بگذرم انگار دیگه قبح کارشون برام ریخته بود نه تنها برای من بلکه برای خیلیای دیگه، دیگه حتی از تذکرهای سطحی و نگاه های معنا دارم هم خبری نبود ناگهان به خودم نهیب زدم و خودم رو متوجه کردم و یاد این جمله افتادم که می گفت: عادت کنیم که عادت نکنیم، اگه من به بدحجابی عادت کنم . کم کم از اینی که هست هم بیشتر میشه و آخرش عواقبش دامن هممونو میگیره.

پس بیایم به بدحجابی عادت نکنیم .